Lecce - barokowa perła Salento

Pomysł, żeby spędzić w Lecce świąteczny weekend był znakomity. To, nazywane 'Florencją południa' , a położone na samym dole obcasa włoskiego buta miasto urzekło mnie dużo bardziej niż tak okrzyczana Firence. Może dlatego, że było spokojniej i kameralniej, a ja preferuję taką atmosferę. Owszem, na ulicach nie było pustek, ale - w odróżnieniu od Florencji - nie miałam poczucia nadmiaru turystów (żadnych tabunów Japończyków z mega obiektywami czy megadługaśnych kolejek do lokalnych atrakcji - może i dlatego, że Lecce to przede wszystkim architektura 'na świeżym powietrzu' a nie biletowane muzea). Mogłam zatem spokojnie oddać się temu, co lubię najbardziej: szwendaniu się po wąskich uliczkach i podziwianiu unikalnego, nader bogatego lokalnego stylu zwanego barocco leccese. Bellissimo! (i mówię to jako osoba preferująca ogólnie skromniejsze style architektoniczne nad barokowe 'wypasy'). Zresztą niech fotki przemówią same za siebie:) 

Lecce to przede wszystkim miasto kościołów:

  

z powalającym Duomo na czele...

 

Ale są też ruiny dawnego Teatro Romano...

 Piazza Sant'Oronzo - centralny plac miasta z ruinami amfiteatru...

Piękne palazza, czyli kamienice...

 

 

Też w pakiecie z targami staroci...

 Dawne bramy miejskie...

inne budynki...

 

... i sporo zwykłych uroczych zakątków

Tu akurat też kościół grecki..

Na koniec trafiłam jeszcze do mieszącego się w Pallazo Taurino małego podziemnego muzeum dokumentującego średniowieczne życie dużej w owych czasach społeczności żydowskiej w Lecce:

  

 

 To była bardzo udana, pełna wrażeń wycieczka.